Rozdział 11

*Ross*

...kilka minut wcześniej.....

-Laura, Laura...Laura, ile się jeszcze będziesz na mnie gniewać?-zapytałem.

-Daj mi spokój, Lynch.-odpowiedziała.

-Ale to było niechcący.

-Niechcący?! Niechcący wszedłeś mi do garderoby kilka razy, kiedy się przebierałam? Niechcący podstawiłeś mi nogę i niechcący wylałeś na mnie kawę?

-No....tak.-uśmiechnąłem się szeroko.

-Wiesz co, przestań robić z siebie idiotę większego niż jesteś. I odwal się ode mnie w końcu!-krzyknęła i weszła zła do domu.

-No..Laura...-pobiegłem za nią. Jak ja lubię ją wkurzać. Ale serio te rzeczy były niechcący, no może po za garderobą ;).

W domu czekała na nas uśmiechnięta Rydel i Vanessa. Widać coś knują.

-W końcu wróciliście, jak było na planie?-spytała Rydel.

-Co się Ci stało Laura, czemu masz poplamioną bluzkę.-zapytała Nessa.

-Lepiej nie pytaj.-odpowiedziała i posłała mi złowrogie spojrzenie.

-No ok. Ale mamy dla was nowinę.-powiedziała Delly.

-Jaką?-spytałem.

Wtedy Nessa zaczęła mówić o tym, że ma wolne, wakacje i inne sprawy. Jakoś nie bardzo słuchałem, aż do czasu, gdy usłyszałem, że mam zostać sam w domu z Laurą na kilka dni. Cuuudownie.
-Nie ma mowy!!! Zwariowałaś?! Ja mam zostać z tym osobnikiem, niewiadomego gatunku..-wskazała na mnie, no co ona ode mnie chce? Przecież jestem słodziutki.-....na kilka dni. Chyba nie chcecie, żebym trafiła do więzienia?

-Że co, o czym Ty gadasz? Jakiego więzienia?- zapytałem zdziwiony.

-Oj Ross, ona żartuje, przecież nic Ci nie zrobi. Tak, Laura?-powiedziała Rydel.

-Nic nie obiecuję.-powiedziała zła i spojrzała na mnie tak, że zaczynam powoli się bać o własne życie.

-Czyli się zgadzasz?-spytała Nessa.

-Ok, ale tylko ze względu na Ciebie i pamiętaj, że masz u mnie przysługę.-powiedziała Laura, a Nessa pobiegła ją uściskać.

-Zapowiada się wspaniały tydzień.-uśmiechnąłem się do Laury.

-A Ty lepiej śpij z otwartymi oczami....ha ha ha.-zaśmiała się złowrogo, a ja naprawdę zaczynam się jej bać. Ale przecież ona tylko żartuje. Powiedzcie, że żartuje. Na pewno żartuje. 

-Dobra to my się zbieramy i niedługo jedziemy, a wy możecie zaprosić Wiki czy Paula na noc.- oznajmiła Rydel.

-Ale Wiki akurat jedzie na tydzień do NY. I co? Będę musiała sama siedzieć z tymi debilami? Świetnie, po prostu świetnie.-rzekła Laura.

-Też się cieszę.-powiedziałem.

*Laura*

Reszta już pojechała, a ja zostałam sama z Lynchem. Po prostu cudownie. Jeszcze zaraz ma wpaść Paul. Szkoda, że Wiki wyjechała, jak ja wytrzymam z dwoma debilami pod jednym dachem? Szybko się umyłam i zeszłam w piżamie, znaczy w koszulce sięgającej do ud, spod której nie było widać spodenek. Nagle usłyszałam dzwonek do drzwi:

-O hej stary, wchodź.- powiedział Lynch do Parkera. Popatrzyli się na mnie znacząco.
-Zboczeńcy, mam pod spodem spodenki, więc się tak nie podniecajcie.
-Szkoda.-powiedział Lynch, mając obleśną minę. Świnia.

-To co robimy?-spytał Paul.

-Może coś pooglądamy?-zaproponowałam, bo i tak nie mam na nic innego ochoty.

-Ok, ale co? Komedia, thriller?-pytał blondyn.

-A co powiecie na horror?- spytałam się nich, a oni się dziwnie na siebie popatrzyli.- No nie mówcie, że się boicie?

-My? Skąąąd.-powiedzieli wspólnie. Coś mi tu śmierdzi.

-Tak, to co powiecie na mały zakład.

-Jaki?-zapytał Paul.

-Kto pierwszy się przestraszy, będzie musiał przez 1 dzień usługiwać reszcie. To co zgoda?- powiedziałam.

-Co myślisz Ross?- Paul spytał się Lyncha, ale coś dziwnie wyglądali. 

-Zgoda!-powiedział Lynch.

-Dobra, to ja idę przygotować popcorn. Zaraz wracam.

Wróciłam, siadłam pomiędzy chłopakami na sofie i rozpoczął się maraton.

-To co zaczynamy.- powiedziałam.

-Dobra, włączaj szybko.- odpowiedział zdenerwowany Lynch. Czyżby się bał?

-Już, już. O włączę wam mój ulubiony. "Egzorcyzmy Emily Rose"

-Jak to twój ulubiony?- spytał Paul i popatrzył zmartwiony na Lyncha.

-Cicho, zaczyna się. A po za tym chyba się nie boicie?

-Nieee....-odpowiedzieli.

Oglądaliśmy już jakieś pół godziny, aż nagle pojawił się straszny moment. Chłopaki pisnęli jak dziewczynki.

-Ha ha ha....wygrałam! Frajerzy!- śmiałam się z nich i nie mogłam przestać.

-Dobra, przestań już. Wygrałaś, a to nie jest śmieszne.-powiedział zły Lynch.

-Ktoś tu nie umie przegrywać i się boi horrorów. -dalej się śmiałam.- Dobra, ja już idę spać, a rano czekam na śniadanie.- powiedziałam i poszłam spać, bo jutro do pracy.

***************************************************************************
Hej :D chciałam bardzo podziękować, ponieważ wczoraj miałam ponad 100 wyświetleń ;) dziękuje, bo to sprawia, że chcę się pisać ;) kolejny rozdział pojawi się niedługo, zapewne jutro ;D dodatkowo chciałam zaprosić do czytania, ponieważ już niedługo nastąpi zwrot akcji o 180 stopni, nie żartuje :D jeszcze wszystko się zmieni, więc mam nadzieję, że nie będzie nudno ;D na razie tyle   pa ;)